really...
Verdenkingen, en andere verdichtsels...
zaterdag 17 november 2012
vrijdag 19 oktober 2012
maandag 15 oktober 2012
dinsdag 9 oktober 2012
Hommage, van Enrico
Hij dacht
een ogenblik,
en de woorden
verschenen
in steen.
Eén vonk
ontsproten,
gaf zijn aarde
leven
Toen sprak
hij.
Overdonderende klanken
die leegheid
vulden.
Ik was erbij.
Enrico Lommerte
http://lommerte.wordpress.com/
een ogenblik,
en de woorden
verschenen
in steen.
Eén vonk
ontsproten,
gaf zijn aarde
leven
Toen sprak
hij.
Overdonderende klanken
die leegheid
vulden.
Ik was erbij.
Enrico Lommerte
http://lommerte.wordpress.com/
maandag 8 oktober 2012
Ware liefde, voor ons.
Wanneer je
met iemand bent,
===
Fabio Volo, met dank aan
https://www.facebook.com/machteld.prins
met iemand bent,
vraag niet om hem, of haar,
want je kunt niet
want je kunt niet
om jezelf vragen.
.
Liefde is een risico,
dat een persoon neemt.
Want dat
.
Liefde is een risico,
dat een persoon neemt.
Want dat
is de ware liefde,
voor de dapperen...
voor de dapperen...
===
Fabio Volo, met dank aan
https://www.facebook.com/machteld.prins
vrijdag 5 oktober 2012
Hugging.
Looking up
this tree,
I feel the grandness,
which makes nature be.
I'm small,
he's tall.
I am soft, he's hard
and aloft.
Its leaves,
are green,
its growth
cannot be seen.
When I touch
its bark, I feel
it is as tough
as steel.
It makes me
want to hug,
the powers
that be.
I'm small,
he's tall.
I am soft, he's hard
and aloft.
Its leaves,
are green,
its growth
cannot be seen.
When I touch
its bark, I feel
it is as tough
as steel.
It makes me
want to hug,
the powers
that be.
(geinspireerd door https://www.facebook.com/rob.fink.9)
De roep.
Wij kunnen
trachten,
onze oren,
te sluiten,
voor de roep.
Vingers in
de oren,
trachten,
onze oren,
te sluiten,
voor de roep.
Vingers in
de oren,
schellen voor
de ogen,
watten in ons hoofd.
Muren,
rondom de ziel,
het zal niet helpen.
De roep,
dringt door.
Het komt,
van ver,
en uit de diepte.
Nauwelijks,
hoorbaar.
Toch spitsen wij,
onze oren,
en al onze zintuigen.
Dat hoor je, niet vaak.
de ogen,
watten in ons hoofd.
Muren,
rondom de ziel,
het zal niet helpen.
De roep,
dringt door.
Het komt,
van ver,
en uit de diepte.
Nauwelijks,
hoorbaar.
Toch spitsen wij,
onze oren,
en al onze zintuigen.
Dat hoor je, niet vaak.
Abonneren op:
Posts (Atom)